De Dwerg
Het ontstaan van de dwerg
De Kleurdwerg is een Nederlands ras. Het ras werd omstreeks de jaren 30 in Nederland ontwikkeld uit witte Pooltjes en wilde konijntjes van een klein slag. Algemeen worden dhr. Andrea, J.A. Schippers, dhr. hoefman. C.W Calcar, maar vooral J. Meyering uit het Betuwse Opheusden als de belangrijkste fokkers beschouwd in totstandkoming van het ras. Het werd in 1938 voor het eerst door dhr. Hoefman uit Brielle op een tentoonstelling uitgebracht. In 1940 werd het ras officieel als zodanig erkend door de Nederlandse konijnenfokkersvereniging en ondanks het feit dat men in de rasstandaard in wezen alle erkende konijnenkleuren toestond waren de eerste Kleurdwergen vrijwel allemaal konijngrijs. Er werd destijds een maximum gewicht aangehouden van 1,5 kilo en ene maximum oorlengte van 7 cm. Na de Tweede Wereldoorlog is de effen zwarte kleurslag tot ontwikkeling gekomen. Vervolgens ontwikkelden de fokkers ook ijzergrauwe dieren en diverse marterkleuren.
Door inkruising van andere rassen werd het kleurgamma van de Kleurdwerg met een specifiek kleurpatroon was de Kleurdwerg met rus uitmonstering. Dit was een lange tijd de enigen bekende uitmonstering, maar tegenwoordig komt de Kleurdwerg in vrijwel alle bekenden aftekeningen en uitmosteringen voor. Aan het einde van de jaren 40 kwamen Kleurdwergjes in Engeland terecht, waar ze binnen korte tijd erg populair werden onder de rasnaam Netherland Dwarf. Amerikaanse konijnenliefhebbers ontdekte de Kleurdwerg pas veel later. De eerste exemplaren werden in 1969 geïmporteerd. Ook in Amerika hield men de rasnaam Netherland Dwarf aan en wist het ras met zijn kleine postuur en uitgebreide kleurengamma al snel de harten van Amerikaanse konijnenliefhebber te winnen. Hoewel de Kleurdwerg apart gekeurd wordt van de Pool, worden beide rassen in zowel Engeland als de Verenigde Staten als een en hetzelfde ras beschouwd.
Kleurdwergen hebben een levendig karakter. Samen met de Pooltjes vormen ze zonder meer het populairste konijnenras ter wereld. Een deel van hun populariteit hebben deze konijnen te danken aan hun grootte. Vanwege hun bescheiden postuur kan het ras ook gehouden en gefokt worden door fokkers die minder riant behuisd zijn. Verder komen bij dit ras vrijwel alle kleuren en kleurpatronen voor die we kennen van andere konijnen rassen. De Kleurdwergfokker heeft dus keuze te over. Buiten de grote populariteit die dit ras bij fokkers heeft, is het erg in trek als huisdier. Enkel is het wel zo dat er bepaalde kleurslagen zijn die erg moeilijk zijn te fokken.
Neem de Witte van Hotot. De Hotot is wit maar met een ronde zwarte kring rond het oog. Nu is het niet zo van 1 Hotot en nog een Hotot samen geeft zuivere Hotot ...... helaas was het maar zo makkelijk. Meestal heeft een nest 1 zuivere 1 bonte of 2 bontjes of een Hotot met een stip in zijn oor of nek. Zit er wel een zuivere bij dan is het wachten op de bouw en het ontwikkelen van de oogring is deze ring ongelijk dan heb je er niks aan voor de show. Zo zie je maar dat er veel bij komt kijken om een zuiver Hotot te fokken.
